Sağcılık ve solculuk adı altında, koltuk sevdasıyla, paraya düşkünlüğümüzle, makam görgüsüzlüğümüzle, bilimi hiçe saymamızla, seviyesizliklerimizle, eğitimi önemsemememizle, birbirimize olan saygımızın olmamasıyla, objektif düşünmeyi bilmememizle, bir olmayı akıl edemememizle, ben yaptım sen yapmadın diyerek bu ülkenin ve çocuklarımızın geleceğini hep beraber bitiriyoruz…
Çok çok büyük bir yıkım yaşandı ülkemizde. Bir seferliğine her şeyi bir kenara bırakıp bir olmak bu kadar zor mu?
Günlerdir sosyal medyada çirkinlikleri izliyorum. Böyle bir zamanda siyaset yapmanın çirkinliği midemi bulandırıyor.
Herkes birbirine hakaret edip birbirinin açığını arıyor. Yazık gerçekten yazık…
Sayın Özgür Demirtaş günlerdir sosyal medyanın başında kendini harap edenlerden biriydi. Olaylara objektif bakan, sadece can kurtarmaya çalışan bir insan. İsyan etti sonunda kutuplaşmalara. Onu izlerken kahroldum.
Yardımı kimin yaptığı ne kadar önemliymiş bu tür insanlar için. Yeter ki bir can kurtulsun. Yüzlercesi kurtulsun. Önemli olan sadece bu değil mi?
Deprem bölgelerinde binlerce insan hayat mücadelesi verirken, onları bir çok kez öldürdüğümüzün farkında değil miyiz?
Siyasetimizi, kutuplaşmamızı, kavgalarımızı bir süreliğine bir kenara bırakıp, sadece insanlarımızı kurtarmaya yönelmemiz gerekiyordu.
Şu zamanda dil, din, ırk, parti, mezhep ayrımı olmamalı. Konu insan ve hayat kurtarmak. Canları kurtarmak için yardım istemek, el ele vermek kimseyi küçültmez. Yeter ki insanlar kurtulsun.
Lütfen kutuplaşmayı bırakalım.. Felaket çok büyük. Bu ülke hepimizin. Uzun sürecek bir mücadeleye hazırlıklı olalım. Haydi. El birliğiyle…
