Bu hikaye bizim hikayemizdir,
Bu hikaye 300 yıl savaşmış, soykırıma uğramış, sürgün edilmiş, acılarını nağmelerle içine atmış biz #Çerkes’lerin hikayesidir…
“Önce martılar havalandı çığlık çığlığa
Yıldızlar indiler gökten mateme
Ay katıldı bütün gücüyle küskünlüğe
Yakamozlar sustular suskunluğa’’…
Bu hikâye; kalpleri kanayan, evlerinden vatanlarından bahçelerinden kırlarından sürülen, evlatlarına denizi mezar yapan, kartal bakışlı erkeklerin, nazlı gelincikler gibi süzülen kadınların Karadeniz’in soğuk sularında biten hikâyesidir…
Karda açan kan çiçekleri, minicik bebekler, çocuklar, gençler, anneler babalar, denizde yüzen cesetler…
Bir kâbusun karabasanın kıyının öte yanından ölüme sürülen, dalgalarda kaybolan, başları dik, alınları açık, yüzleri ışık saçan insanların hikâyesidir.
Kabuk bağlamış da olsa kapanmamış acılı yüreklerin, gizlenen, anlatılmayan, anlatılamayan sessiz hıçkırıkların hikâyesidir…
Tarihin suskun kaldığı, annelerin ak sütünün tükendiği, bir damla su bir tutam bulgurun boğazda düğümlendiği ölümün kol gezdiği gemilerin hikâyesidir…
Soğuk bedenlerde huzur, cansız gözlerde nefes arayan bebeklerin, donarak ölen kadınların, dim dik başları mızraklara geçirilmiş, rüzgârlarda uçuşan sakalları kartallara yuva olan erkeklerin, yanık et kokusunun hikâyesidir…
Sözcüklerin dili yetmez…
Her yer siyah her yer ölüm…
Yuvalar ateş…
Dağlar kırgın, dağlar kızgın…
Yollar diken, yollar kan…
Dalgalar azgın, bedenler köpük…
Karadeniz hırçın Karadeniz şaşkın…
Vahşetin, caniliğin, din dil ayırımı yapan yaşam hakkı tanımayan, kapkara yüzleri, mühürlenmiş kalpleri, kana bulanmış elleri ile can’ları diri diri yakan, tarihine bakmadan medeniyet nidaları atan iki yüzlülüğün hikâyesidir…
Bu hikâye; güneşin doğduğu, güneşin battığı, Zümrüdü Anka kuşunun küllerinden yeniden doğduğu #Kafkasya’nın hikâyesidir.
Kafkaslarda, Çanakkale’de, Sarıkamış’ta, Dumlupınar’da yatan şehitlerin kanları, çakmak çakmak bakışlarda, çelik yüreklerde çırpınan acının destanı, Mayıs Sürgününün sessiz çığlığının hikâyesidir…
300 yıl direnmiş esarete boyun eğmemiş dünyanın dört bir yanına dağılmış, yerleştikleri her yeri vatan bilmiş sahip çıkmış, onurlu, gururlu insanlık tarihinin en fazla acı çekmiş milletinin, #Çerkes’lerin hikâyesidir…
Bu hikaye bir soykırımın hikayesidir…
Bu hikaye bizim hikayemizdir…
Aynı acıların tekrar yaşanmaması dileğiyle, Atalarımızı, saygı ve minnetle anıyorum…