Adana’ya gidince reçel yapmak için turunç toplamadan olmaz.
Turunç reçeli deyince aklıma aşağıdaki anlatım gelir bu mesel ve diğerlerinde de olduğu gibi Anadolu Bilgeliğinden, eskilerden, onların felsefesinden öğreneceğimiz ve her zaman kullanabileceğimiz ne çok öğreti var.
“Geyikbayırı”
Tırmana tırmana çıktığım, köylülerin kendi yetiştirip, kendi üretip kenarlarında sattığı yollardayım.
Duruyorum…
“Günaydın, 5 dizi turunç alacaktım” diyorum…
Sert bakışlı bir amca var tezgahta. “Bunlar yumuşadı” diyor kovadakileri göstererek…
-Git teyzenden tazelerini al… İçerde, yüksek sesle ünle duymaz seni..
Portakal limon ağaçlarının arkasına saklanmış evin kapısından sesleniyorum teyzeye…
Mis gibi limon çiçeği kokusu sarmış her yeri.
-Merhaba… Ben turunç alacaktım… Kimse var mı?
Ufak tefek, elleri yarık yarık, güler yüzlü bir teyze çıkıyor evden.
“Sen ne güzel ünleyiverdin öyle afferin sana” diyor…
“Nasıl ki” diyorum.
-Herkes kimse yok mu der, sen kimse var mı dedin. Afferin sana….Var kimse, var ben varım diyor…
Çok tatlı, çok sevimli çok özel bir teyze.
Turunç veriyor bana ipe dizilmiş…
“Nasıl yapılacağını biliyon mu” diyor.
“Biliyorum, önceleri hiç sevmedim ama sonradan vazgeçilmezim oldu” diyorum..
“Aaaa tıpkı amcan gibi” diyor..
Tuhaf bakıyor olacağım ki, açıklıyor…
-Beni bu adama verdiklerinde, bende önce hiç sevmedim acı geldi bana tadı, tıpkı turunç gibi…
Gülüyor kahkaha ile…
-Sonra alıştım onun hallerine… Ben başladım ilgilenmeye… O tadlandı, ben ilgilendim o tadlandı, her geçen gün daha tatlı oldu… Bende bir baktım ki sevivermişim onu hem de çok diyor… Tıpkı senin turuncu tatlandırıp sevdiğin gibi… Sevda için emek lazım, ilgi lazım a benim sarı kızım…
Sonra da “Bu sevda gördün mü bak, sana bile acı turuncu aratır olur, gelip dağdan buldurur olur… Al afiyetle ye bakem” diyor.
Dayanamayıp öpüveriyorum teyzemi.
Elimde turunç dizileri amcaya parayı ödüyorum…
Dayanamıyorum söyleyiveriyorum..
-Teyze sizi çok seviyor…
Gülmez yüzü aydınlanıyor..
-Vay deli kadın turunç gibi de dedi mi?..
“Dedi” diyorum..
Dönüş yolunda dizi dizi turunçlarım birde emekle tatlanan sevda tarifi var arabamda, yüreğimde..
Turunç reçeli zamanı şimdi…
Sevmek zamanı şimdi…
Sevmeyi bilmeyeni tatlandırma zamanı şimdi…
(Serap Güvener)
Ne güzel bir örnek.
Üç temel ihtiyacımız; “Anlaşılma, kabul görme ve onaylanma isteği” ihtiyacı.
Bu örnekte de olduğu gibi insanların birbirine biz merkezli anlayışla yaklaşması, birbirlerini doğru anlaması kişileri yakınlaştıracak daha mutlu ve uzlaşmacı olmalarına neden olacaktır.
İlişkilerde anlayış ve sabırla, kendi ve diğerlerinin hakları ve özel sınırları korunarak hareket edildiğinde bence halledilemeyecek sorun yoktur.
Sağlıklı iletişim; empatik anlayış çerçevesinde şekillenen hoşgörü iyi niyetli duygusal yakınlığa ve bireysel olgunluğa bağlıdır.
Güzel bir hafta dileğiyle…
Necla ÇAKICI AŞAN
