Merakla beklediğimiz! enflasyon rakamı açıklandı. TÜİK’in verilerine göre, yıllık enflasyon yüzde 61’miş. Hani şu 1 yılda 3 kez başkanı değiştirilen, 4 ayrı başkanın yönettiği! TÜİK.
Bu rakamın gerçeği yansıtmayı bırakın, yanından dahi geçmediği hepimizin malumu. Peki ne oldu da, yüzde 20 30’larda enflasyon açıklayınca başkanları görevden alınan bu kurumun başkanı, yüzde 61 enflasyon açıklayabildi?
Açıklaması çok basit. Her zaman gerçek verileri sakladılar ancak bunu belli bir oranda yaptılar. Geldiğimiz durumda gerçek enflasyona yaptıkları oranlamayla rakamı yüzde 61 açıklamak zorunda kaldılar.
Artık gerçekleri saklayamaz duruma geldiler. Açıklayacakları enflasyonun gerçek enflasyon olmadığını herkes biliyor.
Enflasyon öyle ete kemiğe büründü ki, onların açıkladığı rakamların hiçbir önemi kalmadı.
Çarşı pazardaki, mutfaktaki yangın dar gelirliyi, emekliyi yaktı kavurdu.
Şekere yüzde 320, motorine yüzde 260, elektriğe yüzde 170 zam. Enflasyon yüzde 61. Yersen!
Enflasyon Araştırma Grubu (ENAG), bir süredir TÜİK’in her ay yapacağı enflasyon açıklamasından önce kendi çalışmasının sonuçlarını yayınlıyor. Bu durum dahi devlet kurumlarına olan güvenin ne durumda olduğunu göstermesi açısından önemli bir veri.
ENAG’a göre yıllık enflasyon yüzde 142. Mutfaktaki yangının gösterdiği ise çok daha fazlası.
Avrupa’da enflasyonun tavan yaptığı, yılların zirvesini gördüğü masallarını anlatan hükümet kanadının iddialarını inceleyelim o halde.
Bizi kıskanan! Almanya ile başlayalım. Mart ayında Almanya’da enflasyon oranı son 40 yılın en yüksek seviyesine çıkarak yıllık yüzde 7,3 oldu. Son 40 yılda yüzde 7,3’ün üzerini görmemiş!
Ülkemizde ise Şubat’tan Mart’a kadar sadece bir ayda yaşanan fiyat enflasyon yüzde 5,5.
Vatandaşın cebindeki para her gün erirken, Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Hazine Maliye Bakanı Nureddin Nebati öncülüğündeki iktidar kurmayları ise fiyat artışlarını, küresel piyasalardaki dalgalanmalara, emtialardaki değerlenmeye, Rusya-Ukrayna krizine bağlıyor.
Evet, kabul edelim, dünyada özellikle savaş nedeniyle piyasalarda istikrarsızlık hakim.
Savaşa bağlı nedenlerle, brent petrol fiyatları yukarı yönlü seyrediyor ve özellikle bazı hammaddelerin tedariğinde sıkıntılar yaşanıyor. Tüm dünyada da buna bağlı fiyat değişimleri yaşanıyor.
Ülkemize gelelim. Erdoğan ve AKP’li yetkililer her fırsatta “Güçlü ekonomi, istikrarlı büyüme” hikayeleri anlatıyor.
Eğer bu kadar güçlü bir ekonomiye sahipsek, neden bu kadar kırılganız?
Neden dünyanın herhangi bir noktasındaki kriz bizi bu denli ağır yaralıyor?
Ukrayna’da çıkan kriz nedeniyle yağ fiyatları neden tavan yapıyor?
Neden dünyanın en pahalı akaryakıtını kullanan ülkeler arasındayız?
Hepsinin detaylı açıklamaları yapabilir. Ancak esas sorun dışa bağımlılık.
Hammaddede dışa bağımlıyız, enerjide dışa bağımlıyız.
Eskilerin tabiriyle ‘Adam eksen adam çıkacak’ bu topraklarda tarımda dışa bağımlıyız. Paramız o kadar değersiz ki, onda da dışa bağımlıyız.
Peki bunun sonu nereye varacak? Tek adam rejimi, düşük faiz inadından vazgeçmiyor ve vazgeçecek gibi de gözükmüyor. Faizi düşük göstermek için yapılan akıl dışı uygulamaların devlet bütçesine zararı da cabası.
Türkiye’de yabancı yatırımcılara güven verecek bir yatırım ortamı söz konusu değil. Türkiye’nin acilen reformlara gitmesi ve kabuk değiştirmesi gerekiyor. Mevcut yönetim aklıyla bunun söz konusu olmadığı ortada.
O zaman diyoruz ki; güzel bir memleket hayalimiz için yarınlara olan umudumuzu ve inancımızı yitirmeden çalışmalıyız.
Çünkü, bu ülkenin geleceği olan çocuklarımıza güzel bir Türkiye borcumuz var. Unutmayalım, gecenin en karanlık anı, şafak sökmeden hemen önceki andır…
