Nereden nereye?..
Kendi kendine yeten ülke konumundan; gıdası kısıtlı, tarımı zor durumda olan, tehlikelere açık ve belirsizliklerle dolu bir tarım vizyonuna sahip ülkeye dönüşmek üzereyiz.
Öyle ya da böyle bir şekilde kendi yağımızla kavrulurken; artan nüfus, plansız üretimler, girdi maliyetleri, ithalat eksenli tedarikler, toprağı betona kurban etmek, desteklemeleri yerinde ve doğru yapamamak, tarım üzerine radikal kararlar alamamak, uzmanlar yerine popülist söylemlere takıldığımız için Türk tarımının yeri şu anda malum!..
Tarımda darbe almayan ürün kalmadı. Şeker, mısır, domates, patates, soğan… aklınıza ne gelirse!..
Tohum para, ilaç para, gübre para, ekipman para, işçilik para, sulama para, her şey para… Para da öyle böyle değil, enflasyon rakamlarının 2- 3 katı mübarekler!..
Kırsaldan kente kaçışlar boşuna olmadı… Artık dayanamıyor köylü… Kaçanların çoğu genç işgücü!.. Bakıyor geçinemiyor çiftçi genç. Dooooğru şehre… asgari ücret olsun… az olsun… garanti olsun diyor… O da haklı.. Tarım sonsuz riskli bir uğraşıdır… Tarımda risk ve belirsizlik maksimumdur. Yani garantin yok. Ürün eksen yetişmeyebilir… yetişse de olmayabilir… olsa da para etmeyebilir!.. İşte bu kaos zaten çiftçiyi tarımda uzaklaştıran en büyük etmen!..
Bunun üzerine artan maliyet, girdiler, pazar şartları işin tuzu biberi oluyor doğal olarak!..
Yanlış politikalar, itibarsızlaştırılma eylemleri, işin ehline teslim edilmemesi bizi tarımda bu hallere getirdi… İş geldi, kendini belli etti… Pandemide tarımın ne kadar önemli ve stratejik bir sektör olduğunu kafamıza kazıdık… Acı da olsa deneyerek anladık!..
Açlık hiçbir şeye benzemez. Beslenmezseniz sağlıklı nesilleriniz olmaz… Eti, sütü, proteini alamayan çocuk sağlam gelişemez… Sağlam gelişemeyen nesil sağlam düşünemez, sağlam çalışamaz, sağlam üretemez…
Sağlam olmayan toplum karalarını doğru veremez, yanılır…
Sağlam beslenemeyen işçi vidayı yanlış sıkar, kaynağı doğru yapamaz, demiri yanlış kaynatır…
Sağlam beslenemeyen öğretmen emeğini ve bilgisini tam yansıtamaz…
Sağlam beslenemeyen vatandaş yanlış kararların ve olumsuz gelişmelerin baş aktörü olur!..
Tarımsal KİT’lerle başlayan felaketler, 80‘li yılları Neo-Liberal politikalarının esaretine giren , değerini anlamayıp hor gördüğümüz Türk Tarımının hunharca harcanması , üstüne üstlük son dönemlerdeki maliyet ve girdilerdeki kaoslarla daha da zor sürece evrilmiştir!..
SEK, EBK, Şeker Fabrikaları, Tekel, TMO, ÇAY-KUR ve ismini sayamayacağımız kadar çok kurumun işlevsiz hale getirilmesi ile beraber adında Tütün,Pamuk, Şeker gibi ibareler olan bankaların ve de en önemlisi Ziraatbank’ın tarımsal yaşama olan katkısından çok işadamlarına kredi sağlar haline gelmesi bile düşündürücü ve güldürücüdür.
Tarım olmazsa aç kalırız… Çiftçi yok olursa toplum da yok olur!..
Yaptıklarımızla övündüğümüz gökdelenler, yapılar, çelik yığınları, adını bilmediğimiz ucube sektörler bir yerde karın doyurmaz!..
Karnınız doyarsa ancak bunları sağlıklı, faydalı ve milli ekonomiye katkı vererek yapabilirsiniz!..
Anlayacağınız tarım önemlidir… beton değil!..
Beton kemirerek yaşanmıyor a dostlar!…….
